ในอินเดียไม่มีโครงสร้างมาตรฐานในการลางานโดยได้รับค่าจ้างสำหรับพนักงาน ภาคส่วนต่าง ๆ ตามโครงสร้างที่แตกต่างกัน ปัจจัยต่อไปนี้มีอิทธิพลต่อโครงสร้างการลา ประเภทนายจ้าง รัฐบาล กึ่งรัฐบาล หรือเอกชน ประเภทอุตสาหกรรม คำนวณผลประโยชน์พนักงานกฎหมายกลางหรือของรัฐบาลกลาง กฎหมายของรัฐหรือท้องถิ่น สวัสดิการพนักงาน การเจรจาต่อรองร่วมกันโดยสหภาพแรงงาน ตามพระราชบัญญัติโรงงาน พ.ศ. 2491 พระราชบัญญัติร้านค้าและสถานประกอบการของรัฐต่างๆ และพระราชบัญญัติผลประโยชน์การคลอดบุตร พ.ศ. 2504จะต้องปฏิบัติตามกฎ อย่างไรก็ตาม คำนวณผลประโยชน์พนักงานนายจ้างมีอิสระที่จะแก้ไขกฎเหล่านี้ตราบเท่าที่พวกเขาให้สิ่งที่ดีกว่าที่รัฐบาลระบุไว้ ห้ามมิให้คนงานที่เป็นผู้ใหญ่หรือได้รับอนุญาตให้ทำงานในโรงงานนานกว่า 48 ชั่วโมงในทุกสัปดาห์

ไม่อนุญาตให้ผู้ใหญ่คำนวณผลประโยชน์พนักงานทำงาน

คำนวณผลประโยชน์พนักงานในโรงงานเกินเก้าชั่วโมงในแต่ละวัน ระยะเวลาการทำงานของผู้ใหญ่ที่ทำงานในโรงงานแต่ละวันจะต้องกำหนดไว้ไม่ให้เกินห้าชั่วโมง และห้ามมิให้คนงานใดทำงานเกินห้าชั่วโมงก่อนที่จะมีช่วงเวลาพักอย่างน้อยครึ่งชั่วโมง ระยะเวลาในการทำงานของผู้ใหญ่วัยทำงานในโรงงานต้องจัดให้รวมช่วงเวลาพักด้วย โดยห้ามแผ่เกินสิบชั่วโมงครึ่งในวันใดวันหนึ่ง คำนวณผลประโยชน์พนักงานไม่อนุญาตให้ผู้ใหญ่ทำงานหรืออนุญาตให้ทำงานในโรงงานในวันแรกของสัปดาห์ [วันอาทิตย์] เว้นแต่เขาจะมีหรือจะมีวันหยุดทั้งวันหนึ่งในสามวันก่อนหรือหลังวันดังกล่าว ลูกจ้างทุกคนที่ทำงานในโรงงานเป็นเวลา 240 วันขึ้นไปในช่วงปีปฏิทินทุกคนจะได้รับอนุญาตในปีปฏิทินถัดไป โดยได้รับค่าจ้างตามจำนวนวันที่คำนวณตามอัตรา (ก) ถ้าเป็นผู้ใหญ่คนหนึ่ง วันสำหรับทุกๆยี่สิบวันที่เขาทำในช่วงปีปฏิทินก่อนหน้า (ข) ถ้าเป็นเด็ก หนึ่งวันสำหรับทุกๆ สิบห้าวันที่เขาทำในปีที่แล้วปฏิทิน พนักงานหญิงของบริษัทมีสิทธิลาคลอดได้ 12 สัปดาห์